Monday, October 28, 2024
TEXT: Psalm 149:1-2 – Praise the Lord! Sing to the Lord a new song, His praise in the assembly of the godly! Let Israel be glad in his Maker; let the children of Zion rejoice in their King!
អត្ថបទ គម្ពីរ ទំនុកតម្កើង ១៤៩:១-២–ចូរសរសើរដល់ព្រះយេហូវ៉ា! ចូរច្រៀងបទ១ថ្មីថ្វាយព្រះយេហូវ៉ា, ព្រមទាំងសេចក្តីសរសើរពីទ្រង់ នៅក្នុងជំនុំនៃពួកអ្នកបរិសុទ្ធផង! គួរឲ្យពួកអ៊ីស្រាអែលរីករាយឡើងក្នុងព្រះដែលបង្កើតខ្លួន; គួរឲ្យពួកកូនចៅនៃក្រុងស៊ីយ៉ូនបានត្រេកអរ ក្នុងមហាក្សត្រ របស់ខ្លួន!
In our country we rightly celebrate our independence. We treasure the many freedoms we enjoy, especially the freedom to worship as we choose. But in our fallen sinfulness we may be tempted to go too far with our freedom. We may think of ourselves as entirely independent, as in “No one can tell me what to do!” That kind of independence finds expression in a stubborn attitude of the heart and in harmful words and actions.
យើង អបអរសាទ័រ បុណ្យឯករាជ្យជាតិ នៅក្នុងប្រទេស របស់យើង ។ យើង ចាត់ទុក និងឲ្យ តំលៃ សេរីភាព ដែលយើងមាន, ជាពិសេស សេរីភាព ក្នុងការថ្វាយបង្គំព្រះ តាម របៀប របស់ យើង ។ ប៉ុន្តែ ដោយនិស្ស័យ សាច់ឈាម យើងតែងតែ ធ្លាក់ទៅក្នុង សេចក្ដីល្បួង ឱ្យចេញឆ្ងាយ ពេក ជាមួយ សេរីភាព ដែលយើង មាន នោះ ។ យើង អាច គិតថាខ្លួនយើង មានភាព ឯករាជ្យ ទាំងស្រុង, ហើយ «គ្មាននរណា មានសិទ្ធិ ប្រាប់ខ្ញុំ ពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើ ទេ!» ។ ភាពឯករាជ្យ បែបនោះ បង្ហាញ ឲ្យឃើញពី អាកប្បកិរិយា រឹងរូស នៃចិត្ត និង ពាក្យសម្ដី ព្រមទាំង ទង្វើ ដែលបង្ក គ្រោះថ្នាក់ ។
The sinful heart does not want to acknowledge a Maker. Fallen, rebellious people want to be independent of the God who made them. It is uncomfortable and unsettling to be responsible or accountable to the Creator.
ចិត្តមនុស្ស មានបាប មិនចង់ ទទួលស្គាល់ ព្រះអាទិករ ដែល បានបង្កើត របស់សព្វសារពើ ទេ ។ មនុស្ស ដែលធ្លាក់ ទៅក្នុង អំពើបាប តែងតែ បះបោរ ចង់បាន ឯករាជ្យ ដាច់ចេញ ពីព្រះជាម្ចាស់ ដែលបានបង្កើត ពួកគេ ។ គេ មិនសុខស្រួល ក្នុងចិត្ត ឡើយ ដែល និយាយថា ព្រះអាទិករ ជាអ្នក បង្កើត គេ ។
Our psalm expresses a very different attitude, the attitude of faith: “Let Israel be glad in his Maker; let the children of Zion rejoice in their King!” When in our fallen sinfulness we do not want to be accountable to our Creator, when we want to run and hide as Adam and Eve did, God calls us to repentance.
គម្ពីរ ទំនុកតម្កើង នេះ បង្ហាញពី អាកប្បកិរិយា ផ្សេងគ្នា យ៉ាងខ្លាំង ដែលជា អាកប្បកិរិយា នៃសេចក្ដីជំនឿៈ «គួរឲ្យពួកអ៊ីស្រាអែល រីករាយឡើង ក្នុងព្រះដែលបង្កើតខ្លួន; គួរឲ្យពួកកូនចៅ នៃក្រុងស៊ីយ៉ូន បានត្រេកអរ ក្នុងមហាក្សត្រ របស់ខ្លួន!» ។ នៅពេលយើងស្ថិតនៅក្នុង អំពើបាប យើងមិនចង់ ទទួលខុសត្រូវ ចំពោះ ព្រះអាទិករ ទេ, យើង ចង់តែរត់ និង គេចពួន ដូចជា លោក អ័ដាម និង នាង អេវ៉ា ចឹងដែរ, នោះ ព្រះជាម្ចាស់ បានត្រាស់ ហៅយើង ឱ្យប្រែចិត្ត ។
He sent His own Son to die in our place, to suffer the penalty we deserved for our proud, rebellious ways. He graciously calls us back to Himself and forgives us for Jesus’ sake. God in His grace creates us anew in Baptism and day by day conforms us to the image of His Son. We are His “chosen race … a people for His own possession” (1 Peter 2:9a). “Chosen” and “possession” are not very independent words.
ព្រះជាម្ចាស់ បានចាត់ បញ្ជូន ព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ ឲ្យយាងមក សុគត ជំនួស យើង, ដើម្បីទទួលទោស ជួសយើង ដែលយើងទេ សមនឹង ទទួល នោះ ចំពោះ ផ្លូវ នៃភាពអំណួត និង ការបះបោរ របស់យើង ។ ព្រះអង្គ ត្រាស់ហៅ យើងឲ្យ ត្រឡប់ មកឯ ព្រះអង្គ វិញ ដោយ ព្រះទ័យសប្បុរស ហើយ អត់ទោសបាប ឲ្យ យើង ដោយសារ បុព្វហេតុ របស់ ព្រះយេស៊ូវ ។ ព្រះ ដែលមានពេញ ដោយព្រះគុណ, ទ្រង់ បានបង្កើត យើង ជាថ្មី នៅក្នុង ពិធី បុណ្យជ្រមុជទឹក ហើយ ពីមួយថ្ងៃ ទៅមួយថ្ងៃ, ព្រះអង្គ កែច្នៃ យើង ទៅតាម រូបឆ្លុះ នៃព្រះរាជបុត្រា របស់ទ្រង់ ។ យើងគឺជា «ពូជជ្រើសរើស… ជារាស្ត្រដ៏ជា កេរ្តិ៍អាករនៃព្រះ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នា បានសំដែងចេញ ឲ្យឃើញអស់ ទាំងលក្ខណៈរបស់ព្រះ» (១ ពេត្រុស ២:៩) ។ ពាក្យ «ជ្រើសរើស» និង «កេរ្តិ៍អាករ» មិនមែន ជាពាក្យ សំដៅលើ ភាព ឯករាជ្យ ទេ ។
We are called to submit to God’s will and obey His commands, but “submit” and “obey” are not always popular words among proudly independent people. Yet moved by the Holy Spirit, we follow our Lord as we seek to live according to His will. We rejoice to serve our King!
ព្រះជាម្ចាស់ បានត្រាស់ហៅ យើង ឲ្យចុះចូល ចំពោះ បំណងព្រះហឬទ័យទ្រង់ និង គោរព បញ្ញត្តិ នៃទ្រង់, ប៉ុន្តែ ពាក្យថា «ចុះចូល» និង «គោរព» មិនមែន ជាពាក្យ ពេញនិយម នៅក្នុង ចំណោម ពួកអ្នកឯករាជ្យ និង ពួកអំណួត នោះទេ ។ ប៉ុន្តែ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ បានបណ្ដាល ចិត្តយើង, យើង ក៏ធ្វើតាម ព្រះអម្ចាស់ នៃ យើង នៅពេលដែលយើង ស្វែងរក ការរស់នៅ ស្របតាម ព្រះហឫទ័យ នៃ ទ្រង់ ។ យើង ត្រេកអរ ក្នុងការ បម្រើ ព្រះមហាក្សត្រ នៃ យើង!
We trust in our Lord and we depend on Him, happy to be called His people, people who are also His sheep: “It is He who made us, and we are His; we are His people, and the sheep of His pasture” (Psalm 100:3b). We are clay to be shaped by the Creator’s hands: “But now, O LORD, You are our Father; we are the clay, and You are our potter; we are all the work of Your hand” (Isaiah 64:8).
យើង ទុកចិត្ត លើព្រះអម្ចាស់ ហើយ ពឹងផ្អែក លើទ្រង់, ដោយ ចិត្តត្រេកអរ ដែលព្រះអង្គ បានត្រាស់ហៅ យើងថា ជារាស្ដ្រ របស់ទ្រង់, គឺជាមនុស្ស ដែល ប្រៀបដូចជា ហ្វូងចៀម របស់ទ្រង់ ផងដែរៈ «គឺទ្រង់ ដែលបាន បង្កើតយើងខ្ញុំ, យើងខ្ញុំ ជារបស់ ផងទ្រង់; យើងខ្ញុំជារាស្ត្រ របស់ទ្រង់, ហើយ ជាហ្វូងចៀម នៅទីគង្វាល របស់ទ្រង់» (ទំនុកតម្កើង ១០០:៣) ។ យើងជា ដីឥដ្ឋ ដែលត្រូវ បានបង្កើត ដោយព្រះហស្ថ នៃព្រះអាទិករៈ «តែឥឡូវនេះ, ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ, ទ្រង់ជា ព្រះវរបិតា នៃយើងខ្ញុំ; យើងខ្ញុំរាល់គ្នា ជា ដីឥដ្ឋ, ហើយ ទ្រង់ជា ជាងស្មូន; យើងខ្ញុំ ជាស្នាដៃ នៃព្រះហស្តទ្រង់ ទាំងអស់គ្នា» (អេសាយ ៦៤:៨) ។
We are God’s workmanship, created in His image. Just as artists sign their work or mark a clay vessel to show it as their creation, we bear the image of God; and in Baptism we are marked with the sign of the cross. We belong to our Maker, and we are glad!
យើងជា ស្នាព្រះហស្ថ របស់ព្រះ, ដែលបាន បង្កើតឡើង តាម រូបឆ្លុះ នៃទ្រង់ ។ ដូចដែល វិចិត្រករ ចុះហត្ថលេខា លើស្នាដៃ របស់ ខ្លួន, ជាសម្គាល់ វត្ថុ ដែលគេ បានធ្វើពី ដីឥដ្ឋ ដើម្បី បង្ហាញថា វត្ថុនោះ ជាការបង្កើតឡើង របស់ ពួកគេ, យើងក៏ ទទួលនូវ រូបឆ្លុះ នៃព្រះ ដូច្នោះ ដែរ; នៅក្នុង ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក យើងត្រូវបាន សម្គាល់ ដោយសញ្ញា នៃឈើឆ្កាង ។ យើងជា កម្មសិទ្ធិ របស់ ព្រះអាទិករ និង មានចិត្ត ត្រេកអរ ណាស់!
WE PRAY: Lord God, I rejoice that You are my Creator, my Redeemer and my King! Amen.
យើងអធិស្ឋានៈ ឧិព្រះអម្ចាស់ ដ៏ជាព្រះ អើយ, ទូលបង្គំ ត្រេកអរណាស់ ដែលទ្រង់ជាព្រះអាទិករ, ជាព្រះដ៏ប្រោសលោះ និង ជាព្រះមហាក្សត្យ របស់ ទូលបង្គំ! អាម៉ែន ។
This Daily Devotion was written by Dr. Carol Geisler.
Reflection Questions:
- Are there things in your day-to-day life that make trusting in God difficult? What are they?
តើមាន អ្វីខ្លះ នៅក្នុង ជីវិត ប្រចាំថ្ងៃ របស់ លោកអ្នក ដែលគិតថា ការជឿទុកចិត្ត លើ ព្រះជាម្ចាស់ ជាការពិបាកណាស់? តើជា រឿងអ្វី ទៅ?
- To what extent does God want us to depend on Him?
តើ ព្រះជាម្ចាស់ ចង់ឲ្យយើង ពឹងផ្អែកលើទ្រង់ ដល់កម្រិតណា?
- How has God shaped your life in the past? What are some ways He’s doing so currently?
តើ ព្រះជាម្ចាស់ បានសូនប៉ាន់ ទម្រង់ នៃ ជីវិត លោកអ្នក ពីអតីតកាល ដូចម្ដេច? តើ មានវិធី អ្វីខ្លះ ដែលទ្រង់ កំពុងធ្វើ បច្ចុប្បន្ន នេះ?